Οπτικοποιώντας το φώς

Πρόσφατα έκανα κριτική ανάγνωση (review) μιας προτεινόμενης δημοσίευσης για το συνέδριο ΤΠΕ-Ε 2011 (http://www.ekped.gr/?p=202), που είχε σχέση με την πρόσληψη της έννοιας του φωτός και της σκιάς από τα νήπια. Ανέφερε πως έχουν πρόβλημα να οπτικοποιήσουν νοητά το φως ως “ακτίνες” (όχι ότι είναι ακριβώς ακτίνες βέβαια, κύμα είναι) και τη διάδοση του.

Σκεφτόμουν ένα πείραμα όπου περνά φως μέσα από ένα κλειστό διαφανές κουτί που περιέχει σκόνη, το οποίο μετά ανακινείς για να εμφανιστεί το φως πάνω στη σκόνη, ή και συνδιασμό διαγραμμάτων και βιωματικής εμπειρείας.

Σχετικά με τη διάδοση του, ο φωτεινός κώνος μιας εστιασμένης φωτεινής πηγής (spot cone) μεγαλώνει όσο απομακρύνεσαι από την πηγή, άρα αν τον οπτικοποιήσεις τα παιδιά μπορούν να συλλάβουν την κατεύθυνση του φωτός (από το μικρό προς το μεγάλο) και τη διάδοση (ιδίως αν παραλληληστεί με τον κυματισμό γύρω από μια πέτρα που πέφτει στο νερό). Αν συνδυαστεί με καθρέφτες που τοποθετεί/μετακινεί ο μαθητής, η διάδοση μπορεί να γίνεται ίσως ακόμη πιο σαφής.